Nadszedł dla mnie czas pożegnania z Parafią Matki Boskiej Różańcowej. Jestem wdzięczny Opatrzności Bożej za te cztery lata posługi w tej wspólnocie. Przybyłem do Was pełen nadziei, ale też niepokoju o to czy dam radę. Szybko jednak spotkałem tu wielu wspaniałych i oddanych ludzi. Dzisiaj dziękując Miłosiernemu Panu i Matce Bożej Różańcowej za ten błogosławiony czas, pragnę podziękować Wam, drodzy parafianie i przyjaciele tego kościoła.
Dziękuje moim najbliższym współpracownikom: ks. Zdzisławowi Nawrockiemu, SChr, Pani Alinie Cary, Helenie De Angelis, Marianowi Fitalowi. Wdzięczny jestem za współpracę Korporatorom – Krystynie Grabowskiej i Dariuszowi Bogackiemu;
Radzie finansowej – Edwardowi Staniewiczowi, Lidii Gajec, Zbigniewowi Jamrozowi i Damianowi Michalakowi;
Radzie Parafialnej- Johnowi Gluth, Annie Chojnowskiej, Alinie Cymek, Jeanette Król, Maryann Chorabik, Alicji Krajewskiej, Marioli Sadowskiej, Janowi Bednarkowi.
Bardzo dziękuję chórowi parafialnemu, zespołowi młodzieżowemu i naszym organistom: Krystynie Wells, Józefowi Surowcowi i Johnowi Hemmling.
Dziękuje wszystkim wolontariuszom, których jest tak wielu.
Największą radością każdego proboszcza są wspólnoty, bo one świadczą o żywotności parafii. Na ręce Marioli Sadowskiej, koordynatorki Polskiej Szkoły Sobotniej składam podziękowania nauczycielom i katechetkom i gratuluje rozwoju tej placówki. Moją radością są wspólnoty formacyjne: Róże Różańcowe, Przyjaciele Jezusa Miłosiernego, Grupa Modlitewna, Wspólnota Młodzieżowa, Lektorzy i Ministranci. To członkowie tych wspólnot stanową duszę parafii.
Bez zaangażowania członków Organizacji Polskiej Kultury i Organizacji Polskich Rodzin, których imiona noszę w swym sercu, nie bylibyśmy w stanie organizować tak wielu wspaniałych wydarzeń do których bez wątpienia należą: Niedziela Miłosierdzia Bożego, Polski Jesienny Festiwal oraz wiele innych wydarzeń.
W tym krótkim czasie udało się przeprowadzić też wiele remontów. W tym miejscu pragnę szczególnie podziękować Jakubowi Ścigale, który ze swoją firmą partycypował w wielu projektach, nie raz wykonując prace całkowicie za darmo .
Przychodząc do tej parafii bardzo zależało mi na tym, by pomimo trudności budować jedność tej wspólnoty. Jeśli się to udało, to Chwała Panu, jeśli nie, to przepraszam za swoją nieudolność. Proszę Was o Jedno, abyście nigdy nie zapomnieli, że przyszłość tego miejsca, zależy o Was. Dzięki jedności i przebaczeniu jesteście w stanie pokonać wszelkie przeszkody stając się w ten sposób Misjonarzami Miłosierdzia Bożego.
Dziękując za każdą chwilę spędzoną wśród Was, przepraszam, za to, że nie sprostałem oczekiwaniom wielu i proszę Was o pamięć modlitewną, abym swoim doświadczeniem zdobytym tu w Baltimore, mógł dzielić się z tymi których spotkam w Chicago. Niech będzie pochwalony Jezusa Chrystus.
Bóg Wam zapłać
ks. Andrzej Totzke, SChr
